12 Ağustos 2013 Pazartesi

Sen de aç bir şarkı



Sayfalarca yazmak istiyorum bugün, ne yazdığım umrumda değil. Beynimi kasıp kavuran ama beni sakin olmaya iten bu kanlı hançerin sebebini belki bulurum diye. Susuyorum, hayır susmuyorum. Düşünmeye ihtiyacım var biraz. Ne zaman düşünsem hiç iyi şeyler olmuyor. Ne zaman böyle hissizliğe terketsem kendimi, siyahın ortasında bir ışık ararken buluyorum kendimi. Hayır bugün ağlamıyorum da, kalbim bugün terketti beni sanırım. Düşünmeyi bu yüzden sevmiyorum, ne zaman düşünsem kalbimi hissedemiyorum. Şarkılar açıyorum, melodilerin ruhuma işlemesini seyrediyorum sonra belki biraz kahve, olur ya aklıma gelirse zihnimi susturmak için film açıyorum ne olduğu umrumda değil.

Küçükken diye başlayıp daha sonra bak şimdilerde şunu başardım dediğim tek bir hikayem bile yok. Evet ben bir tek susmayı iyi beceriyorum sanırım, yanıma gelen sesleri ise karanlığımda boğup gülüyorum. İyileştiğimi sandığım zamanlar hep bir şey oluyor ve ben kaderin bana ''Hayır küçük adam hayır, henüz değil'' deyişini duymak zorunda kalıyorum. Hiç gecikmiyor benim biricik dostum, hiç terketmiyor. Karşılıksız seviyor beni.

Kaderin yumruklarımı sert yoksa ben mi hep diğer yanağını çeviren kişiyim bunu da bilmiyorum. Kendimi itip kaçtığım kaçıncı sonsuzluk bu? ''Bilmiyorum, belki, biraz, olabilir, sanırım.'' Beni ifade eden sözcükler olmalı. Bir şeyler söylüyorum belki biraz dağınık, yazdığım şeyler de oluyor. İç içe girmiş ağların çözülmesi zor olmalı, sonra uzaklaşıp okuyorum, duyuyorum kendimi. Ve korkunç olan ''bu ben değilim'' hissini yaşarken her defasında anlıyorum ki sahte olan böyle olmadığım anlar.

Yenileceğimizi bile bile boşa tükettiğimiz bir gücün acizliği belki yaşadığımız. Hayat berbat bir şey. Elbette güzel şeylerde var ama ben onları daim kılacak bir yaşam sürmüyorum. Mutluluk, kırgınlık, hüzün, güç? Bunların bir önemi yok benim düşüncemde. Mutlu olmak için uğraşmak, zayıflıktan kurtulmak için güce muhtaç duymak gülünç geliyor bana. Güç ona nereden baktığınla alakalı, bu yüzden mutsuz insan mutsuzluğu ile ölçülür. Mutluluk? Şu an dinlediğim müziği başa sarayım ben. Beni şu an bundan başka hiçbir şey daha fazla mutlu edemez.

Küçük ayrıntılar gülünçtür. Bilgece sözleri çok işitmişsinizdir. Fakat yaşamadan öğrenilmiyor çoğu şey. İyi şeylerden bahsetmek de isterdim bazen. Gözlerimin ellerimden çıkan harflerden cümleler kurarken hafızama dolan anıların beni mutlu etmesini izlemek isterdim. Ellerimden korkuyorum bazen, düşüncelerimden daha çok hem de. Bir şeyler yazdım ama gene nerdeyim bilmiyorum, sadece müziği takip ettim ben.

Sen de aç bir şarkı ve kaybolan beni bulursan gülümse sadece, otur yanıma. 
Fazlaca kahvem var.