Bir diziyi daha sonlandırdık. Gaksital izledikten sonra derin boşluğa düşeceğiniz dizilerden. Öyle bağlıyor ki kendine 'ee şimdi ne izleyeceğim ben' diye kalakalıyorsunuz ortada. Özellikle 16 bölümlük dizilerden bile sıkılan biri olarak Gaksital'in hiç bir bölümünde sıkılmadım bu benim için çok önemliydi ki bu yazıyı yazmamı sağlayan etkendir.
Keşke biraz daha uzatsalardı dediğim ilk Kore dizisi olma özelliğide de taşıyor Gaksital. Müzikleri, cesaretli senaryosu ile ve en önemlisi tatmin eden finali ile enlerim arasına girdi diyebilirim. Biliyorsunuz Kore senaristleri final yapma özürlüsüdür bu bir gerçek. Gaksital beni finali ile memnun etti, 'boşuna mı o kadar bölüm izledim' hissini yaşatmadı. Ayrıca bölüm sonlarını hep öyle bir yerde bitirdiler ki bir sonraki bölümü büyük bir merakla ve küfürle bekledik.
Oyunculara gelirsek oscarlık performanslar vardı. Deli karakteriyle izlediğimiz Shin Hyun jun (Lee Kang San) beni büyüledi adeta. Onun 'Kang To yaa' diye sevimli bağırışı kulaklarımdan uzun zaman silinmeyecek sanırım. Bu arada Murat Han ile benzerliği belki sizinde dikkatinizi çekmiştir, Türkiye şubesi diyebiliriz.
Joo Won (Lee Kang To) bu dizi ile bir çok kızın oppa listesine üst sıralardan giriş yapmış bulunmakta. Gaksital'in gamzeli oyuncusunu bundan sonra bende sıkı takip edeceğim. Jin Se Yeon (Mok Dan) ise kocaman gözleri ile diziye renk kattı. Ana karakterlerden çok yan karakterleri daha çok sevdim sanırım ben. Oyunculuğu baz olarak söylersem en sevdiğim karakterler sırasıyla: Shunji, Lee Kang San, Goiso, Ueno Rie ve Katsuyama.
Goiso'nun 'kı kı kı' sırıtışı, Ueno Rie'nin 'Katsuyama' çağırısı, Gaksital'in kafa kıran flütü, Kimura Kenji'nin yayık ağzı, Kang To'nun 'naga ba' deyişi, Shunji'nin dayak yiyip bayıldıktan sonra ayılıp son sürat düşmanını kovalama çalışma sahneleri, Murayama'nın ses tonu, Kimura Taro'nun bıyığı. Kont Lee Shi ve kontesin 'yoboo yoboo' kurlaşması.
Gaksital çok özlenecek. İzlemeye değer bir dizi, kaçırmayın.
